en weer......

hij keek mij aan.
ik keek terug.
ik dacht nog "nee, dit keer niet".
"echt niet? weet je het zeker?" zei hij.
"nee, ik weet het niet zeker..." aarzelde ik.
hij maakte onmiddelijk gebruik van mijn aarzeling en met een kreet van enthousiasme sprong hij in mijn armen.
en zo kwam het dat ik (alweer) een schaal aan mijn (toch al) enorme stapel toevoegde.