vanmorgen kwamen we tot een schokkende ontdekking. het is weer zover. het moet. we willen niet, maar het moet.
nieuwe schoenen. de woorden waar we jeuk van krijgen, en een heel klein beetje van buiten adem raken.
hier is het plaatje: een zwetende mevrouw die nu eenmaal veel schoenen moet verkopen, een zwetende moeder die nu eenmaal een lief en aangepast kind moet hebben en een zwetend kind dat elke keer wegloopt als de mevrouw of de moeder optimistisch met een nieuw paar aan komt zetten. meneer heeft al zolang ik me kan herinneren een gruwelijke hekel aan schoenen kopen. waar ik uit mijn plaat ga als ik weer mag, kruipt hij vast onder de tafel.
nu doen we het al een aantal jaren zo: we surfen talloze online schoenenwinkels langs (op de bank, niet onder de tafel) en meneer wijst dan aan wat hij wel aardig vind. volgende stap is dat hij zijn voeten opmeet, en of ik de schoenen die door zijne doorluchtige genadigheid zijn goedgekeurd wel even wil gaan kopen. maatje 37 graag.
dat ik dan -enigszins misselijk- met zilveren geox thuiskom kan me allang niets meer schelen.
en nu is het dus weer zover: dit keer maatje 38 (graag).
Hahaha, oh my, dus dat staat mij ook nog te wachten?!
BeantwoordenVerwijderenIk bereid me vast voor. :)
Hoi Belinda,
BeantwoordenVerwijderenIk ga voor jou een kookboekje maken!
En ik heb al hele leuke ideetjes......
Liefs Else
hoi Else, ben heeeeel benieuwd! heb er zin in!
BeantwoordenVerwijderenoh jee dat klinkt inderdaad als een ellende! Mijn kleine man houdt er ook niet van. En begint al te gillen als de mevrouw van de winkel vriendelijk naar hem lacht. Naar de dokter gaan is ook al zo'n ramp. En morgen moeten we weer en nog wel voor een prikje!!!!
BeantwoordenVerwijderenHoe heb ik dat gedaan met mijn orchidée? Geen idee. Het gebeurd eigenlijk gewoon. Maar volgens mij heeft het vooral met hetlicht te maken. Vooral niet in vel zonlicht zetten. Maar wel licht.
BeantwoordenVerwijderenhaha, zijne doorluchtige genadigheid heeft u goed opgevoed :))
BeantwoordenVerwijderen@ mirre; ja, zijne doorluchtige genadigheid laat zich niet zomaar onder de tafel kletsen....geeeeen ideeeee van wie hij dat heeft.
BeantwoordenVerwijderenLief dat je naar het prikje van Ilan vraagt. Het viel best mee. Was wel huilen en schreeuwen maar niet zo paniekerig als de vorige keer. Dit ker hebben we heb gelukkig ook kunnen wegen :)
BeantwoordenVerwijderen:o) k zie het voor me, hi hi, tjaaa, zo doen we't hier ook ongeveer, maar de oudste koopt ze gelukkig nu he-le-aal zelf. Pfff.
BeantwoordenVerwijderenwat schrijf je grappig!