award!

van else kreeg ik deze award. waarvoor dank! 7 dingen over mezelf dus:

1. ik hou van autorijden. tegen al mijn groene principes in, vind ik het heerlijk om de weg voor me te hebben en de wereld over te kunnen. de langste trip die ik heb gemaakt is een trip naar portugal.
2. ik ben dol op de geur van kringloopwinkels. het gevoel dat je elk moment op een schat kan stuiten, vind ik super.
3. ik hou van stofjes en knopen en bolletjes katoen. die prutsel ik om tot nieuwe dingen, voor in huis en in mijn klerenkast. ik heb heel even geprobeerd om een serieus-grote-mensen-huis te maken van ons huis, maar dat is niet voor mij weggelegd. ik hou te veel van gekke rommeltjes en kleur (zie punt 2).
4. mijn vloer wacht al een jaar op een nieuw likje verf. ik twijfel nog steeds tussen een veilig kleurloos lakje of toch -ondanks alle praktische bezwaren- witte verf (zie punt 3).
5. ik breng mijn hoogbegaafde zoon elke dag naar een superschool, waar hij het geweldig naar zijn zin heeft. ik ben heel erg trots op hem, ik ben heel blij dat we tot het uiterste zijn gegaan. dat die school 40 km verderop staat vind ik niet erg (zie punt 1).
6. ik heb een mega-coole man, die een mega-coole ondernemer blijkt. niet met minder genoegen nemen, ook al is het soms krap. maar van dure spullen hield ik toch al niet (zie punt 3). we zijn bijna 19 jaar samen.
7. ik hou van patatjes en van spruitjes. maar niet in combinatie met elkaar.

samengevat: ik ben heel erg gelukkig met mijn man-kind-hond-werk. in mijn rommelige, niet-al-te-serieuze-huis. waar ik graag pruts en graag lees. en graag kook. en werk.

ik geef de award door aan 100%heppie, lightbluegrey, tikjewit en wierookgoudenmirre.

Sesame Street - I'm Proud To Be A Cow

ik heb heimwee vandaag....
naar de tijd dat mijn grote zoon nog een klein zoontje was.
soms heb je dat. 't is ook iets herfstigs, denk ik.
toen mijn zoon nog een zoontje was, zong ik dit liedje. hardop voor hem. stilletjes in mijn hoofd, of zachtjes neuriend als ik weer eens aangezegd kreeg, dat mijn zoontje nu toch wel erg groot werd voor borstvoeding. en dat het in nederland echt niet nodig is om zo lang borstvoeding te geven. mijn manier om kritiek te overstemmen. en dat hielp. discussie vond ik zonde van mijn adem. die adem had ik namelijk nodig om te zingen voor mijn zoontje.

dus:
voor mezelf
voor alle moeders die net zo genieten van borstvoeden als ik deed
voor alle moeders die het heel hard hebben geprobeerd
voor alle moeders die er niets mee hebben
('t is ook gewoon een heel leuk liedje, en laten we elkaar steunen als moeders, op welke manier we het ook doen)

glimlachen

ik vond zaterdag in de kringloopwinkel een etsje. een heel lief, fijn etsje. ik hoefde niet na te denken, dit etsje ging met mij mee naar huis!
na wat gesurf op het world wide web vond ik de kunstenares, harriet brigdale, in engeland. ik stuurde haar een mailtje, want ik weet nu eenmaal graag wat ik in mijn handen heb. even later kreeg ik antwoord, het etsje was gemaakt ergens begin jaren '80.
harriet brigdale blijkt geboren in kampen, ik rijd er elke dag langs!
ze was heel blij te horen dat dit etsje na al die jaren nog mensen doet glimlachen.
en glimlachen, dat doe ik!

zondag

op zondag werk ik in mijn tuintje