Succesrecept

het recept: ing-things

ingrediënten: twee grote bollen wol, een dikke haaknaald en het vermogen om tot vijf te tellen. alle ingrediënten goed mixen en vervolgens een aantal uren laten sudderen. succes gegarandeerd!

(serveren met een warme winterjas en een dikke laag sneeuw)

kerst

ik wens iedereen warme dagen toe, vol samen-zijn en muziek!

drumbandschuur

de kortste dagen van het jaar doorbrengen op vlieland. midden in het bos. donker en stil. alleen het knisperen van de sneeuw. warme chocomel in de thermosfles. en dan is daar de drumbandschuur. tweedehands boeken, hoog opgepakt langs de wanden. de opbrengst bestemd voor het muziekonderwijs op het eiland.
ik hou van boeken. en van sneeuw. en van chocomelk. en van muziek. en van vlieland.

hearts

when women awake
mountains will move

chinese proverb

almost christmas

en spelen met mijn nieuwe aaiphone. leuke foto-applicaties.

kleurrijk afval

onverwacht genoegen

ingthings

een lief ruilpakketje in de brievenbus van ingrid (ingthings).
ingrid, ik breng jouw pakketje morgen naar het postkantoor. ik ga nu eerst het behangplaksel uit mijn haren en neus en oren en kleren wassen. maar de surprise is in een grote vuilniszak mee naar school, dus ik zal me niet beklagen over een beetje behangplaksel en wat snippers ;-)

en weer......

hij keek mij aan.
ik keek terug.
ik dacht nog "nee, dit keer niet".
"echt niet? weet je het zeker?" zei hij.
"nee, ik weet het niet zeker..." aarzelde ik.
hij maakte onmiddelijk gebruik van mijn aarzeling en met een kreet van enthousiasme sprong hij in mijn armen.
en zo kwam het dat ik (alweer) een schaal aan mijn (toch al) enorme stapel toevoegde.

kerststemming

het feest van de goedheiligman uit spanje leeft niet echt in ons huis.
beetje spijtig vind ik dat wel. maar een kind dat het maar gek vind dat iedereen zo z'n best doet om elkaar voor de gek te houden (zijn woorden) nodigt niet echt uit om wasmanden met pakjes op te stoep te laten bezorgen door de buurman.
nino was bijna drie toen hij ons meedeelde dat het maar een raar verhaal is. een oeroude man-op een paard-op een dak! duh! echt niet!
we geven elkaar wel een klein pakje op sinterklaasavond, en natuurlijk zijn chocolademelk en pepernoten ook niet echt vervelend, maar daarna ga ik door met waar ik al mee bezig was: kerstversieringen prutselen.
want van kerst houden we wel. met alles erop en eraan. kerstkermis, zeg maar. duh! echt wel!

love and peace

ik was er dolgraag bij geweest......

award!

van else kreeg ik deze award. waarvoor dank! 7 dingen over mezelf dus:

1. ik hou van autorijden. tegen al mijn groene principes in, vind ik het heerlijk om de weg voor me te hebben en de wereld over te kunnen. de langste trip die ik heb gemaakt is een trip naar portugal.
2. ik ben dol op de geur van kringloopwinkels. het gevoel dat je elk moment op een schat kan stuiten, vind ik super.
3. ik hou van stofjes en knopen en bolletjes katoen. die prutsel ik om tot nieuwe dingen, voor in huis en in mijn klerenkast. ik heb heel even geprobeerd om een serieus-grote-mensen-huis te maken van ons huis, maar dat is niet voor mij weggelegd. ik hou te veel van gekke rommeltjes en kleur (zie punt 2).
4. mijn vloer wacht al een jaar op een nieuw likje verf. ik twijfel nog steeds tussen een veilig kleurloos lakje of toch -ondanks alle praktische bezwaren- witte verf (zie punt 3).
5. ik breng mijn hoogbegaafde zoon elke dag naar een superschool, waar hij het geweldig naar zijn zin heeft. ik ben heel erg trots op hem, ik ben heel blij dat we tot het uiterste zijn gegaan. dat die school 40 km verderop staat vind ik niet erg (zie punt 1).
6. ik heb een mega-coole man, die een mega-coole ondernemer blijkt. niet met minder genoegen nemen, ook al is het soms krap. maar van dure spullen hield ik toch al niet (zie punt 3). we zijn bijna 19 jaar samen.
7. ik hou van patatjes en van spruitjes. maar niet in combinatie met elkaar.

samengevat: ik ben heel erg gelukkig met mijn man-kind-hond-werk. in mijn rommelige, niet-al-te-serieuze-huis. waar ik graag pruts en graag lees. en graag kook. en werk.

ik geef de award door aan 100%heppie, lightbluegrey, tikjewit en wierookgoudenmirre.

Sesame Street - I'm Proud To Be A Cow

ik heb heimwee vandaag....
naar de tijd dat mijn grote zoon nog een klein zoontje was.
soms heb je dat. 't is ook iets herfstigs, denk ik.
toen mijn zoon nog een zoontje was, zong ik dit liedje. hardop voor hem. stilletjes in mijn hoofd, of zachtjes neuriend als ik weer eens aangezegd kreeg, dat mijn zoontje nu toch wel erg groot werd voor borstvoeding. en dat het in nederland echt niet nodig is om zo lang borstvoeding te geven. mijn manier om kritiek te overstemmen. en dat hielp. discussie vond ik zonde van mijn adem. die adem had ik namelijk nodig om te zingen voor mijn zoontje.

dus:
voor mezelf
voor alle moeders die net zo genieten van borstvoeden als ik deed
voor alle moeders die het heel hard hebben geprobeerd
voor alle moeders die er niets mee hebben
('t is ook gewoon een heel leuk liedje, en laten we elkaar steunen als moeders, op welke manier we het ook doen)

glimlachen

ik vond zaterdag in de kringloopwinkel een etsje. een heel lief, fijn etsje. ik hoefde niet na te denken, dit etsje ging met mij mee naar huis!
na wat gesurf op het world wide web vond ik de kunstenares, harriet brigdale, in engeland. ik stuurde haar een mailtje, want ik weet nu eenmaal graag wat ik in mijn handen heb. even later kreeg ik antwoord, het etsje was gemaakt ergens begin jaren '80.
harriet brigdale blijkt geboren in kampen, ik rijd er elke dag langs!
ze was heel blij te horen dat dit etsje na al die jaren nog mensen doet glimlachen.
en glimlachen, dat doe ik!

zondag

op zondag werk ik in mijn tuintje

woensdag

studiedag voor de juffen van mijn zoon, prutsdag voor mij!
mijn zoon kreeg van mij een uitdaging. ik wil vandaag niet elke vijf minuten 'mamma' horen, vertelde ik hem. denkende dat de uitdaging erin zou zitten dat hij zichzelf ging vermaken.
maar niet mijn zoon. hij vond er een uitdaging in om mij op zoveel mogelijk manieren aan te spreken, behalve met 'mamma'.

hij kwam o.a. met:
-moederfiguur
-moesje
-vrouwelijke ouder
-onuitputtelijke bron van regels
-gij in wiens buik ik ben gegroeid.

en zo zijn wij tweetjes creatief op een vrije dag......

op zolder

vond ik een lap, waarvan ik was vergeten dat ik hem had.
hij (zij?) moet er al jaren hebben gewacht op een waardige bestemming. en om de lap niet het gevoel te geven, dat hij (zij?) er niet toe doet, heb ik er een wikkelrokje van gemaakt. hoorde ik nu zacht gejuich, toen ik de schaar erin zette? of leek dat nu maar zo?

net voor sluitingstijd

rende ik zaterdag de kringloopwinkel binnen voor een rondje supersnel speurwerk. tien minuten later stond ik hijgend weer buiten, met dit tafelkleed voor mij en een dik boek over indianen/wolven voor nino.
dat noem ik een succesvol supersnel-speur-rondje!

speciaal voor inge

hier komt-ie! ;-)

dag blacky

na 14 jaar bij ons, is ze zaterdag ingeslapen. ik heb haar de laatste dagen met eetstokjes en spuitjes gevoerd omdat ze zelf niet meer kon eten. ik vind het vreemd kaal in huis.....

braderie de lille

vrijdagnacht zat ik om 4.00 uur in de bus, om naar de braderie de lille te gaan met mijn moeder. prachtig weer, overal kramen met de meest uiteenlopende spullen. overal muziek, eten en mensen in alle mogelijke kleuren. om 23.30 's avonds waren we terug. moe maar voldaan zoals dat heet, na een lange maar heerlijke dag.
bedankt mam! volgend jaar weer?

gevonden bij gelukkigHB, zo mooi

tweet tweet

onderweg....

2.50 breed en op dit moment bijna 0.90 lang. nog 1.10 te gaan. dat is dus nog eeeeh...... heel veel rijtjes haken. ;-)

schiere slaper

omdat mijn lief onverwacht op donderdag en vrijdag in de buurt van de haven moest werken, grepen nino en ik de kans om een nachtje te kamperen op schiermonnikoog. dus de rugzak ingepakt, het kleinste tentje van zolder en gaan!
stralende dagen. ik hou heel erg van onverwachte-strand-kampeer-uitstapjes! vooral met een goed boek in de rugzak...om half tien lagen we schoongewaaid in ons slaapzakje, lekker lezen met een zaklampje.
om vandaag weer terug te varen, recht in de armen van mijn lief.

zomervakantie

de ingredienten voor deze foto:
1. een hond.
2. een negen-jarige die zich echt niet verveeld hoor!
3. de negen-jarige (die zich echt niet verveeld) doet de hond zijn nieuwe vest aan.
4. de hond (die alles goedig over zich heen laat gaan) krijgt het blik met hondensnoepjes voorgeschoteld.
5. een moeder die het hele schouwspel snel op de gevoelige plaat vastlegd. en achtereenvolgens het blik, het vest en de hond terugveroverd op de negen-jarige.
6. een negen-jarige die verontwaardigd afdruipt en dan maar een boek gaat lezen over ufo's.

welkom in mijn wereld!

i love

gerben
een leven vol muziek

hilarisch

en ja, er zit serieus een wc-rol in!
voor de familie van 't E. te W.
ik heb zo'n vermoeden dat ze er ook nog echt mee rond gaan rijden.....hihi

wie niet rijk is....

koopt een watervaste stift bij de hema en een paar gehaakte pannenlappen bij de kringloopwinkel, en leeft zich dan naar hartelust uit op de keukenkastjes......

work in progress

het is vakantie! (bijna) fulltime prutsen dus! en ik vind het heerlijk.
dit wordt een corsage, op verzoek van mijn zusje.

blotevoetenpad

we vierden de verjaardag van mijn zoon op het blotevoetenpad in opende. kliederen, spetteren, klauteren, dammen bouwen, zwemmen, het kan er allemaal.
aansluitend een nachtje gekampeerd op boerderijcamping www.jiltdijksheide.nl, een prachtige plek!
de jongens (zes stuks) mochten de boer helpen de kalfjes te voeren. modderig en wel doken ze de stal in en ze kregen er twee reuze-skelters voor terug, waar ze tot 's avonds laat op rondreden.
frietjes eten en om half elf nog knakworstjes op het campingkooktoestelletje. maar he! de vakantie is begonnen en ik vind dat de lange zomer goed is ingeluid!

swapperdeswap

van else kreeg ik dit kookboek, een fraai gestempeld kaartsysteem in een geweldig blikje.
en de kers op de taart (hihi): een prachtig beursje van dezelfde stof als het rokje dat ik maakte.

dank-je else, ik ben er echt heel blij mee!

oerwoud

voor ons huis rukt een woud van mutante stokrozen op.
maar ze komen in vrede, geloof ik ;-)

ons dagelijks brood

in verband met mijn onlangs vastgestelde levensgevaarlijke notenallergie ga ik zelf mijn broodbakken. dit kakelde ik vrolijk rond en zo gebeurde het dat ik een broodbakmachine in handen kreeg.
de eerste poging was een beetje onbeholpen. ik had bij de natuurwinkel een (h)eerlijke broodmix gehaald, rozijnen en sesampasta voor op het brood (want dat mag ik wel). eenmaal thuis water en meel in de machine en start!

ik had natuurlijk wel gelezen dat er een signaal zou klinken als het juiste moment was aangebroken voor het toevoegen van de rozijnen. maar ja, ik weet nu eenmaal alles beter. dus ik hoorde het kneedmechanisme geen geluid meer maken, gooide het deksel open en kieperde enthousiast de rozijnen in de brij. de machine ging vervolgens opgewekt verder met kneden, waarna het deeg ging rijzen. tot zover ging het echt prachtig. het deeg rees tot ongekende hoogtes en ik stond er opgetogen bij, toen ineens het kneed-ding een geluid maakte en daar zakte mijn hele mooie deeg als een pudding in elkaar.
en die pudding is vervolgens dus gebakken. het was een heel compacte pudding. smakelijk, maar heel compact.

mijn vader -die bakker is, ik had echt beter moeten weten- wist wel wat er mis is gegaan.
"jij moest je er weer mee bemoeien. de volgende keer moet je die machine gewoon mooi zijn gang laten gaan, je hebt hem nu helemaal in de war gebracht."

dus nu zit ik hier te tikken terwijl ik me probeer te beheersen. In de keuken gaat de broodbakmachine gewoon mooi zijn gang. en ik mag hem niet in de war brengen. want ik hou toch meer van luchtige pudding.

privacy

in het kader van het door mijn zoon uitgevaardigde verbod op foto's van hem op mijn blog:
een foto van zijn kamer.
een tomado-rek bij mijn ouders op zolder gevonden!

lalalalala

zoekplaatje

als je goed kijkt zie je dat onze pruimenboom voor het eerst voor oogst gaat zorgen.
mjammie!

2e pinksterdag

als een bruid getooid
in stralend licht de aarde
-wuivend fluitekruid-

en wij eten buiten. brandnetelsoep (van brandnetels uit de tuin, ik kan echt moelijk iets wegdoen), en vers brood met geitenkaas, zongedroogde tomaatjes, olijven en bieslook.

ik zou eigenlijk op een bergtop willen wonen.....

maar zo kan het ook! tibetaanse gebedsvlaggetjes van de veranda naar de hazelaar...

hangplek op zondag

leve de o-zo-heerlijk-lange meivakantie!
de bank die ik op straat vond is geverfd + nieuwe bekleding voor de kussens + wat lantaarntjes + een geranium en laat de zon maar komen!

borduurwerk

voor 50 cent, het toilet enorm opgefleurd!

volkswagencampertje

ik moet een volkswagencampertje. nee, serieus. ik MOET.
hier komt het: ik roep al heel lang dat ik een volkswagencampertje wil (een T3 westfalia om precies te zijn, een joker mag ook en als het echt niet anders kan een california). heerlijk, altijd je eigen huisje bij je, inpakken en zwerven over 's heren wegen. mijn geliefde echtgenoot vind het allemaal best, mijn geliefde zoon wil een omhoog-duw-tentdakje. tot zover niets aan de hand. sparen dus. (niet echt mijn sterkste kant. maar he! je wil een volkswagencampertje of je wil het niet.)

nu ging ik naar groningen om een marktplaatsvondst te halen. voor een van mijn verzamelingen. voor ik vertrok riep ik nog "als ik onderweg drie volkswagencampertjes tegenkom, dan wil ik het echt!"
natuurlijk kwam ik er toen ik de straat uitreed al eentje tegen, en tijdens de rest van de reis nog eens vier.
dan kun je nog twijfelen, en denken aan toeval (en al die argumenten die je bedenkt als je niet echt goed bent in sparen.)
eenmaal in groningen aangekomen, deed er een hippe gast open in een volkswagencampertje-shirt. een volkswagencampertje-shirt!
enigszins bibberig en onder de indruk van zoveel vingerwijzingen, stapte ik de hal in. om vervolgens bijna mijn benen te breken over een (nee, echt!) volkswagencampertje-tas. die hij overigens wel eens wat beter aan de kant had mogen zetten, 't is lastig volkswagencampertje rijden met een gebroken been.
stotterend en nog-net-niet-hyperventilerend liep ik de woonkamer in, waar ik recht in de armen liep van een enorme glazen vitrinekast. van boven tot onder gevuld met (dit is het moment waar ik flauw viel) volkswagencampertje-miniaturen.
toen ik weer bijgekomen was en verdwaasd om me heen blikte, heb ik zo snel mogelijk mijn vondst afgerekend en ben naar buiten gevlucht. weg uit dit rare, door volkswagencampertjes behekste huis.

en nu zou je denken dat ik wel genezen ben van mijn volkswagencampertje-droom. en dat ik voor een goede camera ga sparen. maar dat durf ik nu dus niet meer. ik moet een volkswagencampertje. ik moet!

schoolplein op vrijdagmiddag

wat een superschool! leuke/lieve juffen, leuke kinderen, leuke ouders (niet herkenbaar in beeld), het zonnetje schijnt.....we zijn uitgelaten...
tralalalala

hiep hiep hiep

vandaag is mijn liefje jarig.
muzikale versieringen dus!

ik maakte twee kussens

heb besloten even op te houden met verzamelen. ik ga eerst de stapel lapjes die er al ligt verwerken.

reminder

je blik zal enkel helder worden
wanneer je in je hart kijkt
wie naar buiten kijkt, droomt
wie naar binnen kijkt wordt wakker

carl gustav jung

fijne paasdagen

grote heerlijkheid

van een vriend kreeg ik deze stapel, uit het huis van zijn ouders.
ik ga me prima vermaken!

en nog een.

word vervolgd.........

ik maakte een rokje

hiep hiep

zoals gemeld geen foto's van de jarige, maar ik zou geen belinda heten als ik niet op alle mogelijke manieren de voorschriften probeer te omzeilen.
het verjaarsontbijt kan ik hier best laten zien, vind ik.

slinger

oud behang en de flow. wat een geweldig tijdschrift.

nog twee nachtjes

woensdag is hij jarig. mijn edel-welgemoede-zoon. negen wordt hij. echt waar, negen! ja, ja mam de tijd vliegt.
hij heeft me nu alvast medegedeeld, dat ik dus echt geen verjaardagsfoto van hem op mijn blog mag zetten. 'dat zou namelijk nogal inbreuk maken op mijn privacy', aldus het schatje.

heel misschien een foto van de cadeautjes, zegt hij onverstoorbaar vriendelijk als hij mijn verbijsterde gezicht ziet. ik sputter nog wat over privacy in het algemeen, maar niets zinnigs geloof ik, want hij draait zich al weer om, om verder te werken aan zijn verlanglijstje.
daar zal ik over nadenken, roept hij nog over zijn schouder.

en wanneer hoor ik het dan, vraag ik. (je moet toch wat, als moeder).
morgen, zo rond een uur of drie, is het onverstoorbaar vriendelijke antwoord.
ik denk dat ik zo maar vast aan het bezwaarschrift begin. en aan de slinger die ik nog wil maken.

sentiment

ze blijven leuk, de boeken van annie m.g. schmidt.

buurvrouw

behalve de sigarenblikjes met knopen, kreeg ik deze ook van mijn buurvrouw.
zij liep er niet lekker op en voor haar schoondochters waren ze te groot/te klein. lucky me!

armband

kreeg een paar sigarenblikjes vol oude knopen en gespen van mijn
buurvrouw.

elburg

half tien 's ochtends

wachten

naar groningen, naar het ziekenhuis voor onderzoek. een ochtend met heel veel wachten. op de terugweg met pech langs de snelweg. weer wachten, dit keer op de anwb.

ik hoorde op de radio dat het vandaag nationale complimenten-dag is. daarom: aan alle creatieve, lieve en grappige bloggers, mijn complimenten voor alle inspirerende en kleurrijke kijkjes in jullie levens.